Görüntüleme sayısı:88 Yazar:Bu siteyi düzenle Gönderildi: 2025-02-14 Kaynak:Bu site
PVC panellerin işlenmesi altı bölüme ayrılmıştır: hammadde, formül, karıştırma işlemi, ekstrüzyon işlemi, kalıp ve operatör teknolojisi. Yukarıdaki altı kısım birbirinden ayrılamaz. Bu parçalardan herhangi biri eksik olursa kaliteli PVC panel üretilemez. Operatör PVC teknolojisini anlamazsa iyi bir ürün yine kötü olur. Tam tersine, eğer teknoloji iyiyse, çok iyi olmayan bir formül bile mükemmel hale getirilebilir.
Bu altı kısım eşit derecede önemlidir. PVC levhaların işlenmesinde formül %30~40'ı, ekstruderin yapısı ve ekstrüzyon işlemi %25'i, karıştırma işlemi %20'yi ve operatörün teknolojisi ve işlevleri de %10~15'i oluşturur.
Burada PVC üretiminde kullanılan ekstrüzyon prosesini kısaca anlatacağız. Birleşim çekirdeğinin sıcaklığının düşürülmesi plastikleşme derecesini arttırırken, birleşim çekirdeğinin sıcaklığının arttırılması plastikleşme derecesini azaltır. PVC polimer malzememiz sıcaklık ne kadar yüksek olursa akışkanlık da o kadar hızlı olur ama sınırsız değildir. Kare bir tüpün ısıtma için dört bölgesi vardır. Sol taraf yavaş akıyorsa ve malzeme azsa bu tarafı ısıtmak akışkanlığı hemen artıracaktır. Bu nedenle ne kadar ısıtılırsa nesnenin akışkanlığı ve ekstrüzyonu o kadar hızlı olur. Isıtılan nesnenin akışkanlığı neden daha hızlıdır? Çünkü hiçbir direnç yoktur ve sorunsuz bir şekilde ekstrüde edilir. Aslında izdiham çekirdeğini bir vana olarak görebiliriz. Su vanamız tam açıldığında su sorunsuz bir şekilde aşağı doğru akar. Vana yarı açık veya tamamen kapalı iken su akmaz veya çok az akar. Birleşim merkezini su için bir vana olarak görüyoruz. Sıcaklık düşük olduğunda vananın bir süreliğine kapatılmasına eşdeğerdir. Sebebi bu. Birleşim çekirdeğinin sıcaklığını ayarlayarak plastikleşmeyi belirli bir dereceye kadar artırabilirsiniz, ancak bu tam değildir. Plastikleşme derecesini arttırmak için kullanılması çok azdır. Kötü plastikleşme, plastikleşmenin olmadığı anlamına gelmez, ancak bazı kusurların olduğu anlamına gelir. Yani zayıf plastikleşme olduğunda, birleşim çekirdeğinin sıcaklığını düşürebiliriz. İndirdikten sonra plastikleşme iyi olacak, malzemenin akışı yavaşlayacak ve basınç oluşacaktır. Basıncın sonucu plastikleşme derecesinin artmasıdır. PVC ürünlerinin performansı plastikleşme derecesi ile yakından ilgilidir. Plastikleşme derecesi zayıfsa ürün kırılgan olacak ve mekanik özellikleri gereksinimleri karşılamayacaktır; plastikleşme derecesi çok yüksekse üründe sarı çizgiler oluşacak ve mekanik özellikler gereksinimleri karşılamayacaktır. PVC ürünlerinin işlenmesinde plastikleşme derecesi çok önemlidir. Plastikleşme derecesi %60 olduğunda çekme mukavemeti en yüksek olur; plastikleşme derecesi %65 olduğunda darbe dayanımı en yüksek olur; plastikleşme derecesi %70 olduğunda kopma uzaması en yüksek olur:
Polimer malzemeler 80°C'nin altındaki sıcaklıklarda eritilemez ve camsı bir haldedir. Camsı haldeki malzemeler sert ve kırılgandır ve camsı halde işlenemez. Sıcaklık 160°C'ye yükseldiğinde malzeme oldukça elastik bir durumdadır, ancak malzeme bu bölgede hala akamaz ve yalnızca yumuşatılabilir ve viskoelastikliği arttırılabilir. PVC eriyik işleme ve akışkanlığını sağlamak için sıcaklığın 160-200°C arasında olması gerekir. Bununla birlikte, herhangi bir stabilizatör için sıcaklık 200°C'nin üzerinde olduğunda malzeme uzun süreli ısıtmanın ardından ayrışacaktır. Bu nedenle plastikleşme derecesi kontrol edilirken sıcaklık yalnızca 160-200°C arasında kontrol edilebilir. Bu 40°C sıcaklık farkı aralığında PVC, sıcaklık 170-180°C arasında ayarlandığında daha iyi plastikleşmeye sahiptir.
